आज आईचा वाढ दिवस सकाळी लवकरच उठलो सकाळी कधी नव्हे ते नास्ता केला।नंतर मग जो उत्तसाह आला आई प्रमाणे आज 78 वर्षाची आहे पण सर्व कामे स्वतः ची घरची करते।तसाच उत्साह आला। थोडी भिंतीला खडे तडे भरून भांधकाम मजूर झालो कलर पेंटर ची वाट महिना भरापासून पाहतोय आला नाही शेवटी स्वतः रंग रंगतो दोन तीन भिंतीवर रंग लावला। नाहीतरी लहानपणी दगडी चुना गरम पाण्यात टाकून तो ताडताड फुटायचा।हाताला तर चुना लागायचा आणी नेहमी कपडे यांना पण नांतर आईल पेंट डिसेंम्पर प्लॅस्टिक कलर आले मशीन आल्या कॉम्प्युटर वर संग संगती करू लागले।मस्त पैकी जुन्या आठवणी जोश आला। दोन तीन भिंती केल्या रंग सम्पला मग तरी मग मुलाला रंग आणायला सांगितले त्यात संध्याकाळ झाली तो पर्यत मग पुन्हा सस्थ काही बसबेना वरती गच्ची वर गेलो झाड रोप ची देखरेख केली अनेक रोप आली एका थिलीत दोन तीन रोप दाटीवाटीने मग त्यात पिशव्या बद्दलवल्या माती राख बदलत गेलो
आता माती खत म्हिजे आपले रोजचा भाजीपला खरंगते ते ररोज वेगवेगळ्या ठिकाणी रोपटी पाशी टाकत असतो कचरा मधून च माती करतो।काही कचरा जाळून टाकतो टातून राख मिळते ती पुन्हा झाडांना टाकतो रोजचे वोपरलेली चहा पावडर असो कीं भंडायचे स्वयपाक घरातील पाणी हे सुध्या ना फेकता झाडांना टाकतो।नित्यम कर्म सुरू त्यातून आलेले परिश्रम घाम येत नाही।
शेतकरी वर्ग यांना झाडे रोप शेतात जाऊन फुकट देत असतो।कोणत्याही नदी पाशी काहींरोप लावून द्यावीत असा नेहमीं काही ना काहि करत राहावं म्हणुन लिहता पण येते की केले म्हणून।आपला परिसर स्वच्छ आणि सुन्दर करावा आई वडील यांनी हेच दिलेले संस्कार आहेत ते करून मग संध्याकाळी आईचे आशीर्वाद घेतलं आई दादा खूप आठवण करत असतात माझी खूप फिकीर चिंता असते। समाज कार्य साठी घरचया मदत सहजरीत्या मिळते अश्या प्रकारे अनेक कष्ट केले आहेत अगदी हमाली सुध्या म्हणून आई वडील भाऊ परिवार यांच च त्याग जास्त आहे।आजही आनंदाने मालामाझ्या समाधान साठी वेडे पणासाठी का मदत करतात ।तेव्हा ते म्हणतात की अरे आपल्या रक्तात च आहे
आजोबा हे आदिवासी भागात जाऊन जाऊन लोकांना आदिवासी मुलांना औषधें देत हाजरो मुलांना पायी बेळगाडीने जाऊन रातभर राहून सेवा देत पैसे पण घेत नसत।मग आपले दिवाण जी चें काम करत।रावेर च अनेक संस्था त्यांनी रजिस्टर करून दिल्या कारण आजोबा खूप हुशार होते इंग्रजी मोदी हिंदी अनेक भाष्या त्यांना येत असत।इंग्रज काळात फोजदर नोकरी सोडून दिली या वेधकीय सेवे साठी गावोगाव मुलाना शाळेत प्रवेश ताकन्यापासून त्यांच वद्दीलानी विरोध केला की नोटीस बाजवून येत।असो आईला पण खुप काहींकेल आहें
आई मूळ आम्ही शिकलो।रावेर परिसरातील उच्च शिक्षित उधोजीका म्हणता येईल।कापड दुकान शिलाई पासून तर सोनारी केली आहे त्याबरोबर आईच समाज कार्य करत असे अनेक मुलींना शिवण काम शिकवल महिलांच्या खंबीर पाठीशी।दारुड्या नवऱ्यानं भाऊ दादा करून त्यांचा संसार सुखाचा केले लग्न जुळवणी पोलिस St कामगार यांना घर भाडं ने मिळत नाहींबतो पर्यबत त्यांचा डबा करून आग्रहाने घरी बोलावी कारण एक प्रकाश बनतोडे मामा पोलिस भरती केंद्रात प्रशिस क होते ।आई आमचा प्राण आहे ।टिलाच आमची जाण आहे।
🙏🙏💁♂️💅👨👩👧👦🌈🍥
प्रशांत बोरकर।
No comments:
Post a Comment